NATIVE AMERICANS

สถานะทางสังคมของชาวอเมริกันพื้นเมือง

ในช่วงทศวรรษ 1870s – 1890s ชาวอเมริกันพื้นเมืองถูกผลักออกจากดินแดนดั้งเดิมของตนอย่างต่อเนื่อง รัฐบาลกลางดำเนินนโยบายบังคับย้ายถิ่นฐาน (Indian Removal) และใช้กฎหมาย Dawes Act (1887) เพื่อแบ่งที่ดินของชนพื้นเมืองออกเป็นแปลงย่อย พร้อมบังคับให้พวกเขาเปลี่ยนวิถีชีวิตเป็นเกษตรกรในแบบอเมริกัน หลายเผ่าถูกส่งไปอยู่ใน Indian Reservations (เขตสงวน) ซึ่งมักอยู่ในพื้นที่กันดาร ส่งผลให้พวกเขาสูญเสียดินแดน แหล่งทำกิน และวิถีชีวิตเดิม ถูกกีดกันทางเศรษฐกิจและสังคม รวมถึงการเข้าถึงการศึกษาและการดูแลสุขภาพที่มีคุณภาพ ส่งผลให้วัฒนธรรมดั้งเดิมถูกทำลายและสูญเสียสถานะทางสังคม โดยพวกเขาถูกกดขี่และควบคุมอย่างเข้มงวดจากรัฐบาล

วัฒนธรรมและค่านิยม

แม้จะถูกกดดันให้กลมกลืนกับวัฒนธรรมกระแสหลัก แต่ชาวพื้นเมืองยังคงรักษาประเพณีและความเชื่อของตนไว้ได้บางส่วน เช่น

มองผืนดิน สัตว์ป่า และแม่น้ำเป็นสิ่งศักดิ์สิทธ์
การล่าสัตว์และหาของป่าเพื่อยังชีพ
การเล่าเรื่องตำนานผ่านการขับร้องและเต้นรำเช่น การเต้นรำเพื่อขอฝน พิธีบรรลุนิติภาวะ การเล่านิทานปรัมปราของเผ่
งานหัตถกรรม เช่น การทอผ้า การทำลูกปัด และแกะสลักไม้
หลายเผ่านับถือศาสนาและความเชื่อดั้งเดิมที่เน้นความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติ
ชุมชนเน้นการช่วยเหลือกันภายในเผ่า เคารพผู้อาวุโส
บางเผ่ายังคงใช้ภาษาเดิม แต่หลายคนพูดอังกฤษได้

สามารถศึกษาเรื่องการแต่งกายเพิ่มเติมได้ที่ Clothing & Fashion

การเมืองและอำนาจ

ในยุคปลายศตวรรษที่ 19 อำนาจทางการเมืองของชนพื้นเมืองลดลงอย่างมาก รัฐบาลกลางและทหารสหรัฐฯ ควบคุมเขตสงวนและกิจกรรมของพวกเขาอย่างเข้มงวด ผู้นำเผ่าหลายคนถูกลดบทบาทหรือถูกแทนที่ด้วยเจ้าหน้าที่รัฐบาล ความพยายามเจรจาสนธิสัญญามักจบลงด้วยการสูญเสียสิทธิ์ในที่ดินและทรัพยากร

การตั้งรกรากและชีวิตใน Wild West

ในยุค Wild West ชาวพื้นเมืองต้องปรับตัวอย่างหนักต่อการขยายตัวของผู้ตั้งถิ่นฐานผิวขาว การสร้างทางรถไฟ การทำเหมือง และการล่าสัตว์เชิงพาณิชย์ซึ่งทำให้สัตว์ที่พวกเขาพึ่งพา เช่น ควายป่า แทบสูญพันธุ์ การปะทะกันระหว่างกองทัพสหรัฐฯ และชนพื้นเมือง เช่น การสู้รบที่ Little Bighorn (1876) สะท้อนการต่อสู้เพื่อปกป้องดินแดนและวิถีชีวิตดั้งเดิม อย่างไรก็ตาม ภายในปลายศตวรรษที่ 19 หลายเผ่าถูกบังคับให้ใช้ชีวิตภายในเขตสงวนและพึ่งพาเสบียงจากรัฐบาลมากขึ้น

การเดินทางออกจากเขตสงวน อาจต้องมีใบอนุญาตจากเจ้าหน้าที่รัฐบาล หรือมีเหตุผลชัดเจนเช่น ไปค้าขาย ไปงานแสดงวัฒนธรรม
กองทัพและเจ้าหน้าที่รัฐยังคงจับตาชาวพื้นเมืองอย่างใกล้ชิด บางพื้นที่ยังมีความตึงเครียด
ในเขตเมืองหรือพื้นที่ผสมเชื้อชาติ ชาวพื้นเมืองบางคนเริ่มสวมเสื้อผ้าแบบชาวยุโรป เช่น เสื้อเชิ้ต กางเกง หมวก แต่ยังคงใส่เครื่องประดับหรือสัญลักษณ์เผ่าบางอย่าง
ในเขตสงวนหรือหมู่บ้านเผ่า ยังคงใส่เสื้อผ้าดั้งเดิม เช่น เสื้อผ้าหนังสัตว์ที่ตกแต่งด้วยลูกปัด ขนนก ผ้าห่มลายชนเผ่า (trade blanket)
อาวุธที่พบได้มี มีดล่าสัตว์ ธนู (บางเผ่า) ซึ่งในบางครั้ง พวกเขาเนี่ยล่ะ เป็นคนสอนคนผิวขาวใช้ธนู ส่วนปืนนั้นมักได้จากการซื้อ ขาย หรือแลกเปลี่ยน

บทบาทที่มีความเป็นไปได้

คนเผ่าในเขตสงวน: การทำเกษตร, ล่าสัตว์, สื่อถึงปัญหาที่เจอ
ชาวพื้นเมืองที่ออกมาหางานในเมือง:คาวบอย, เลี้ยงวัว, ล่าสัตว์, ขายงานหัตกรรม, หรือรับจ้างทั่วไป
บทบาทหมอผี (Shaman) หรือผู้อาวุโสที่คอยสอนคนรุ่นใหม่

Choose your path, become who you want to be,

and join Townsfolk to bring your imagination to life.

REFERENCE:

Prucha, Francis Paul. The Great Father: The United States Government and the American Indians. University of Nebraska Press, 1984.
Hoxie, Frederick E. A Final Promise: The Campaign to Assimilate the Indians, 1880–1920. University of Nebraska Press, 2001.
Calloway, Colin G. First Peoples: A Documentary Survey of American Indian History. Bedford/St. Martin’s, 2019.
Ostler, Jeffrey. The Plains Sioux and U.S. Colonialism from Lewis and Clark to Wounded Knee. Cambridge University Press, 2004.
Brown, Dee. Bury My Heart at Wounded Knee. Holt, Rinehart & Winston, 1970.

Page updated

Google Sites

Report abuse